[zaloguj się]
[pdf]

PRZEGABANIE (3) sb n

Pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); oba a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg pl
N przegabanié
G przegabani(a)
A przegabaniå

sg N przegabanié (1). ◊ G przegabani(a) (1). ◊ pl A przegabaniå (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Dręczenie, prześladowanie (1): Vexatio, Populatio, direptio, intestatio, afflictio – Przegabanię, puſtoſzenię. Calep 1120a.
2. Utrudnianie, przeszkadzanie [czyje] (1):
Wyrażenie przyimkowe: »przez przegabania«: thak ysz okolo they rzeczy yvz daley pan Viernosz nyma any bendzie mogl przeczywko xyędzv oborskiemv postempovacz any czynycz. Ale xyądz oborski the pensią ma dobrovolnie miecz i bracz przes zadnego przegabania pana Viernossovego. ZapWar 1550 nr 2665.
3. Przeszkoda, to, co utrudnia przejście (1): Drudzy ſą co przed Ceſárzem przodkiem chodzą dniem álbo dwiemá/ ći to z drogi ſprzątáią kędy ma ćiągnąć Ceſarz/ chroſthy/ kámienie/ drzewo/ y wſzelkie przegábánia BielSpr 53.

Synonimy: 1. dręczenie, przenaśladowanie, prześladowanie, trapienie; 3. przekaza, przeszkoda.

Cf PRZEGABAĆ

MP