[zaloguj się]
[pdf]

PRZEWIEWANIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); a jasne.

Fleksja
sg
G przewiewaniå
D przewiewaniu
I przewiewani(e)m

sg [G przewiewaniå.] ◊ D przewiewaniu (1). ◊ I przewiewani(e)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Przechodzenie wiatru przez coś (1): bo ten wiatr [północny] ieſt nazdrowſzy á ſwem przewiewaniem powiethrze ſkażone zagania precż FalZioł V 62; [Cresc 1571 490].
[Wyrażenie: »przewiewanie wiatrow«: bowiem táka [woda] od przewiewánia wiátrow zdrowośći nábywa. Cresc 1571 9, 3.]
2. Oczyszczanie zboża z plew przez przerzucanie pod wiatr [czego] (1):

W porównaniu (1): Iezu ktorys obycżay ſądu Bożego ku przewiewaniu gumienniczę [lege: gumiennice] kthore będzie na kończu wypiſał. ſmi⟨łuj⟩ ſie nad ⟨nami⟩ [Cf Matth 3/12] TarDuch B8.

Synonimy: 2. czyścienie, oczyścianie, purgowanie.

Cf [NIEPRZEWIEWANIE], PRZEWIEWAĆ

KO