[zaloguj się]

PRZYKOWAĆ SIĘ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m praet przykowåł się (2).

stp, Cn, Linde brak.

Przytwierdzić się okowami (2):
Zwrot: »przykować się łancuchem« [w tym: za co (1)] [szyk zmienny] (2): potym [św. Symeon] ná wierzch iedney gory wſtąpił/ y tám áby z niey nieſchodził/ á myſli z niebá nie ſpuśćił/ łáncuchem ſię żeláznym ná 20 łokiet zá nogę przykował. (marg) Przykował ſię Láncuchem S. Symeon. (–) SkarŻyw 29.

Formacje współrdzenne cf KOWAĆ.

Cf PRZYKOWANIE

MP