[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKRYTCA (2) sb m

a prawdopodobnie jasne (tak w -ca).

Fleksja
sg pl
N przykrytcy
D przykrytc(o)m
V przykrytca przykrytce, przykrytcy

[sg V przykrytca.] ◊ pl [N przykrytcy.] ◊ D przykrytc(o)m (1). ◊ V przykrytce (1), [przykrytcy].

Sł stp, Cn, Linde brak.

Człowiek fałszywy, obłudny, nieszczery, zakłamany (2): Bieda wám przykrytce [Vae vobis ... hypocritae Vulg Matth 23/29]/ ijż podnoſicie groby prorotzkié/ ij okráſſácie groby práwdziwych ij ſprawiedliwych prorokow/ a mowicie: Byſmy byli w ty dnij/ gdy bylij naſſy oyttzowie niebylibyſmy ijm towarzyſſmi w przelániu krwie prorotzkié. OpecŻyw 76v; [Gdy tedy cżynirz ialmużnę, nie glasayże trαbα przed tobα, iako przikrytcy cżyniα [noli tuba canere ante te sicut hypocritae faciunt Vulg Matth 6/2] SandMalEwan 41; Przikritcza, wyrzucz pirwey birzmo z oka twego [Hypocrita, eice primum trabem de oculo tuo Vulg Matth 7/5], a tedy przezrzirz abys wyiαl pazdziorko z oka brata twego. SandMalEwan 44, 41, 42, 61].
Wyrażenie: »fałszywy przykrytca« (1): Iezu ktorys fałſzywem przykrithczom wiecżną biedą złorzecżenia groził. ſ⟨miłuj⟩ ſie TarDuch B7v.

Synonimy: fałesznik, hipokryta, obłudnik, obojętka, omylnik, pokryciec.

Cf PRZYKRYCIEC

AĆ