[zaloguj się]

PRZYPŁAWIĆ SIĘ (13) vb pf

sie (11), się (2).

-a- (10), -å- (1) BielKron.

Fleksja
inf przypławić się
praet
sg pl
1 m m pers przypławilismy się, -smy się przypławili
3 m przypławił się m pers przypławili się
plusq
sg
3 m był się przypławił
conditionalis
sg pl
1 m m pers bychmy się przypławili
3 m by przypławił się m pers

inf przypławić się (2).fut 3 sg przypławi się (2).[3 pl przypławią się].praet 3 sg m przypławił się (5).1 pl m pers przypławilismy się, -smy się przypławili (2).[3 pl m pers przypławili się].plusq 3 sg m był się przypławił (1).con [3 sg m by przypławił się.]1 pl m pers bychmy się przypławili (1).[part praet act przypławiwszy się.]

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w. s.v. przypławić.

Znaczenia
Przybyć drogą wodną; navigare Vulg (13):

[przypławić się na czym skąd: In trieribus venient de Italia przyplavyvſze na barkach ſwloch TomZbrudzBrul Num 24/24.]

przypławić się dokąd (6): [Eneasz] Przypławił ſie napirwey do Dárdaniey/ potym do Włoch BielKron 60v; HistRzym 18; [Pan] przypłáwił ſie záſię do zyemie żydowſkiey. RejPos 255v; Ten [Noe] beſpiecżnie w tey łodźi y z rodem ſwym pływał/ Y tám ſie był przypłáwił gdzie pirwey nie bywał. RejZwierc [282]; przypłáwiliſmy ſię do Tyru: ábowiem tám z okrętu ſkłádáć miano towar. WujNT Act 21/3; [A Bożé day/ by tymże wiátrém w náſzé brzegi Przypławił ſie Eneaſz [ipse noto compulsus eodem adforet Aeneas I 576] VergKoch 26, 74, 189, 192]. Cf »przypławić się do portu«.

przypławić się skąd (1): [TomZbrudzBrul Num 24/24 cf przypławić się na czym skąd]. Cf »przypławić się do portu«.

Zwroty: »przypławić się w łodzi« (2): IZ thu piſze Ewányeliſtá ſwięty/ iż ſie Pan záſię przypłáwił w łodzi przez morze RejPos 255, 254v.

»przypławić się przez morze« (2): A Gdy ſie záſię przypłáwił Pan w łodźi przez morze/ zbieżáłá ſie thłuſzcza wielka do niego RejPos 254v, 255.

»przypławić się do portu [skąd]« (1): márinarz gdy z morzá ſrogyego/ Przypłáwi ſie ſzcżęſliwie do portu ſwoiego [...] Iuż go więc przyiaciele z rádoſcią witáią RejWiz 94v.

»przypławić się szczęśliwie« (1): RejWiz 94v cf »przypławić się do portu«.

Przen (5):

przypławić się do kogo (2): A potym ábychmy ſie przypłáwili do ciebie iako do Páná á dobrodzyeiá ſwego/ tám gdzye kroluieſz á żywieſz ná wieki wiecżne RejPos 177v. Cf przypławić się do kogo skąd.

przypławić się do kogo skąd (1): Gdyż o nim [Chrystusie] ſłyſzyſz iż ſię tu przypłáwił do ciebie s krain pogáńſkich/ iáko do miáſtá ſwego/ á woła ná cię iáko ná nędzniká onego márnie záráżonego? RejPos 237.

Zwroty: »bezpiecznie przypławić się [w czym ku czemu]« (1): Widziſz iz w tey łodce prożney zakonu ſtárego nie naydzyeſz nic iedno ſtrach/ grozę/ á ſrogą pomſtę [...] widziſz iż wſzędy zdzyuráwiona ieſth/ á żadney pewnośći nie naydzieſz w niey/ kędybyś ſie miał w niey beſpiecżnie przypłáwić ku zbáwieniu ſwoiemu. RejPos 174v.

»przypławić się do brzegu« (1): wybacżáiąc niezgody s tey náuki y owoce złe ktore z niey idą/ á toſmy ſie iuż przypłáwili do brzegu y do portu/ kthory zową Boniportus/ to ieſt do náuki ſwiętey SarnUzn H6v.

»do końca się przypławić« (1): Monárchye/ máią początek ſwoy/ maią młodość/ máią ſrzedni wiek/ máią ſtárość/ á zá ſtárośćią/ do śmierći y końcá przychodzą; Zawżdy iednák rżecz musi bydź/ prżez ktorą ſię do tego końcá przypłáwi. GórnRozm A2.

»przypławić się do portu« (1): SarnUzn H6v cf »przypławić się do brzegu«.

Synonim: przybić, przypłynąć.

Formacje współrdzenne cf PŁAWIĆ.

DDJ