[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPOWIADANIE (1) sb n

przypowiadanie, [przypowiedanie].

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é oraz ó; o prawdopodobnie jasne (tak w przypowiadać).

Fleksja
sg pl
N przypowiadani(e) przypowiedaniå
G przypowiadaniå
A przypowiadani(e)

sg [N przypowiadani(e).] ◊ G przypowiadaniå. ◊ [A przypowiadani(e). ◊ pl N przypowiedaniå.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Rzeczownik od „przypowiadać się”:
1. [Wnoszenie roszczenia: Gdzieby się kto przed T⟨wojej⟩ M⟨iłości⟩ urzędem około tych imion po p. starościnej żmódzkiej przypowiedać chciał, tedy takie przypowiedania nikomu prawa uczynić abo utwierdzić nie mogą, a myśmy dawno w posesyjej, przeto mało abo nic to przypowiadanie szkodzić może ListyZygmAug 1552/ 243-244.

przypowiadanie czyje: Vrząd tedi groczki starossczy Crakowsky, slyssącz przipowyadanye strony povodney y tess strony przypozwaney odpowyecz y vyznanye, skazal, aby [...] ZapSądKrak 68.]

2. Przystępowanie do sporu w toku procesu:

W połączeniu szeregowym: Táká ſpráwá przywołánia, przypowiádánia/ y obżałowánia/ będźie przes cáłą godźinę. GroicPorz nv.

Cf PRZYPOWIADAĆ SIĘ

JR, (LW, MN)