[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPRAWIENIE (5) sb n

a oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N przyprawieni(e)
D przyprawieniu
L przyprawieniu

sg N przyprawieni(e) (3). ◊ D przyprawieniu (1). ◊ L przyprawieniu (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

I. Rzeczownik od „przyprawić” (3):
1. Przygotowanie, sporządzenie (2): Dispositio, przipravyenye, ochothnoscz BartBydg 43b.

przyprawienie czego (1): Wonne theż źiołá/ y Oliwę ku przypráwieniu kágáńcow/ y máśći [oleum ad luminaria concinnanda et ad praeparandum unguentum]/ y vcżynieniu Kádzidł naiwdzięcznieyſſey woni [synowie izraelscy Panu oddali]. Leop Ex 35/28; [Glosy III nr 102/87].

2. Narażenie na utratę czegoś, pozbawienie czegoś [kogo] (1):
Wyrażenie: »przyprawienie o zdrowie« (1): In patris vita violanda multa peccantur, W przipráwieniu oycá o zdrowie wiele bywa grzeſzono. Mącz 285c.
II. W znaczeniu podstawowym (2):
1. Ozdoba; ornatura BartBydg; ornatus Mącz (2): Ornatura, okraszenye, przipravyenye BartBydg 103b; Mącz [269]c.
2. [Wstęp [do czego]: (marg) Przypráwyenye do ſzoſtego Rozdzyału. (–) Tu záś tym powiem ktorzy s cnego rodu/ Chełpią ſię [...] (nagł) O Sláchectwie z Rodu y s Cnoty [...] Rozdzyał ſzoſty. (–) StryjGoniec G2v.]

Synonimy: I.1. nagotowanie, narządzenie, przygotowanie, przyrządzenie, sporządzenie, sprawienie; 2. odjęcie, pozbawienie, zabranie; II.1. ochędożność, okrasa, ozdoba, przybranie.

Cf PRZYPRAWA, PRZYPRAWIĆ

AĆ