[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSĄD (3) sb m

Fleksja
sg pl
N przysąd
A przysąd przysądy

sg N przysąd (2). ◊ A przysąd (1). ◊ [pl A przysądy.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Orzeczenie sądowe, wyrok (2): Decretum, Oſądzenie/ Prziſąd. Dekret/ Przedſiewzięcie/ Przikazánie. Mącz 49a.
Zwrot: »odpuścić przysąd« (1): Condonatum iudicium alicui, Odpuſzczono prziſąd. Mącz 94d.
2. Wynagrodzenie sędziego [czyj] (1): Quaestus iudiciarius, Dochody przyſądne/ przyſąd ſędziego. Mącz [176]c; [Sędzia grodzki, który przysądy ma swe pewne. LustrWpol I 7].

Synonimy: 1. dekret, ortel, sentencyja, skaranie, skaźń, wyrok.

Cf PERESUD, PRZESĄD

MP