[zaloguj się]

[PRZYSKWIERAĆ vb impf

przyskwierać, przyskwirać.

e oraz a jasne.

Fleksja
inf przyskwierać
indicativus
praes
sg pl
1 przyskwieråm
3 przyskwierå przyskwierają
praet
sg
3 m przyskwiråł

inf przyskwierać.praes 1 sg przyskwieråm.3 sg przyskwierå.3 pl przyskwierają.praet 3 sg m przyskwiråł.

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Dokuczać, dawać się we znaki; infestare, insectari, persequi, premere, urere, urgere Cn: Przyſkwieram/ urgeo, insto, insisto, immineo, impendeo. Volck Vvv4.

przyskwierać komu: Do zakrystyjej [ksiądz] poszedł się rozbierać, A tęn zaś [zuchwalec] znowu imie mu przyskwierać. Otwin(?)Erot 105.

Szereg: »dolegać a przyskwierać«: Boć y roſkoſzy cieleſne/ [...] cżęſtokroć więtſzą cżęść rozumu od cnoty odwracáią/ y boleść/ gdy więc bárzo dolega á przyſkwiera nád miárę y nád obycżay/ ludźie poſpolićie trwożą y ſtráſzą. CiceroKosz 103.
a. W walce [komu]: Vderzył Troilus mocno ná Greki/ [...] Achiles ná ten cżás ná to wſzytko pátrzał/ y gdy Troilus Grekom przyſkwirał widział. HistTroj I4.
b. Naciskać, domagać się; flagitare, interpellare Cn [o co]: Król jutro wyjeżdża rano w drogę, a wszystko o list przyskwiera PiotrDzien 293.
2. Skwierczeć: Nieináczéy Wulkanus czáſu tákowego/ Z łożnice do rzemieſłá wſtáie kowálſkiego. [...] Po nákowálniách rázy ſrogie ſie zlégáią/ A ſztuki ſtali w śilnych lochách przyſkwieráią [stridunt VIII 420]/ Po piecách wſzędy wkoło ſzumią ognie z piſkiem VergKoch 230.

Synonimy: 1. dogrzewać, dojeżdżać, dokuczać, dopiekać, dręczyć, przypiekać, przypierać; b. dokuczać, dopierać, przyciskać.

Formacje współrdzenne cf DOSKWIERAĆ.]

LW