Ur. w r. 1536 w Grójcu (ówczesne woj. mazowieckie); zm. w 1612 w Krakowie. Pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej, osiadłej w Grójcu.
W latach 1552 – 1554 studiował w Akademii Krakowskiej, w 1568 – 1570 w Rzymie. W latach 1557 – 1561 z wojewodzicem Tęczyńskim, którego był wychowawcą, przebywał w Wiedniu; w latach 1566 – 1567 był kaznodzieją na dworze Jana Tarnowskiego; od 1588 – aż do śmierci był nadwornym kaznodzieją Zygmunta III. Należał do zakonu jezuitów, posiadał szereg stanowisk kościelnych: był proboszczem rohatyńskim, kanonikiem lwowskim, kanclerzem i kaznodzieją kapituły lwowskiej; prowadził działalność misjonarską na Litwie i w Inflantach; ponadto był nauczycielem kolegium jezuitów w Pułtusku oraz organizatorem innych kolegiów.