Ur. w t. 1630 w Sycynie (ówczesny pow. Radom, woj. sandomierskie, Małopolska); zm. w 1584 w Lublinie. Pochodzenie szlacheckie (ojciec – kanonik radomski i sędzia ziemski sandomierski).
Studiował w Akademii Krakowskiej (1544), prawdopodobnie w Niemczech (1547 – 1550), w 1551 i w 1555 był w Królewcu, ok. 1552 udał się do Padwy, gdzie studiował pod kierunkiem Robortella. Włochy odwiedzał jeszcze potem dwu­krotnie (1556 i 1556 – 1559), w 1559 był w Paryżu, gdzie poznał Ronsarda. Po powrocie do kraju został w 1563 dworzaninem Jana Firleja, wojewody lubelskiego i marszałka w. kor., a w latach 1564 – 1569 sekretarzem królewskim. W 1564 otrzymał probostwo poznańskie, w 1566 plebanię w Zwoleniu. W 1679 został wojskim sandomierskim. Po opuszczeniu dworu królewskiego osiadł na stałe w Czarnolesie.