« Poprzednie hasło: [SAPA] | Następne hasło: [SAPAJĄCY] » |
SAPAĆ (3) vb impf
sa- (3), [så-], drugie a jasne.
inf | sapać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | sapå |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie sapåł |
inf sapać (2). ◊ [praes 3 sg sapå.] ◊ fut 3 sg m będzie sapåł (1). ◊ [part praes act sapając.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. s.v sapiać.
[sapać przeciwko komu: Drogi iego [złośnika] fortunnie mu przypádáią ná káżdy czás/ á twoie ſądy [Panie] daleko ſą od niego/ á przethoż ſápa przećiwko wſzytkim ſwym przećiwnikom [in omnes hostes suos sufflabit]. BibRadz Ps 9[10]/26[5] (Linde).]
sapać na kogo (1): Calep 23a cf Szereg. Cf [sapać czym na kogo].
[sapać czym na kogo: A Saul ſapáiąc groźbámi y mordy [spirans minarum et caedis PolAnt Act 9/1] ná Apoſthoły Páńſkie/ przyſzedſzy do Kſiążęciá kápłáńſkiego/ prośił od niego áby mu były dáne liſti do miáſtá Dámáſzku GrzegŻarnPos 1582 550 (Linde).]
W połączeniu szeregowym (1): Pátrz ná koniá gdy ſie zápali/ [...] Thákże też y woł będzie chrapał/ ſápał/ rogámi ſtrzęſał/ piaſek nogámi rozmietował. RejZwierc 75 [idem] [WerReguła 125 (Linde)].
»jadowicie sapać«: KrowObraz H cf »z gniewem sapać«.]
Synonim: b. dychać.
Formacje współrdzenne: sapieć; sapnąć.
Cf [SAPAJĄCY], SAPANIE
MN