« Poprzednie hasło: RURMUSOWY | Następne hasło: [RURNE] » |
[RURMUZ sb m
Fleksja
sg | |
---|---|
N | rurmuz |
G | rurmuza |
I | rurmuz(e)m |
sg N rurmuz. ◊ G rurmuza. ◊ I rurmuz(e)m.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Wodociąg; aquae ductus, aquagium, hydraulica machina Cn: i szli [złodzieje] z tymi rzeczami [skradzionymi] między mury, tamże je pochowali między Szewczą Broną i między rurmusem i schowali. KsięgaKrymKrak 1570 nr 103; KlonWiśn 177; palac na samym wierzchu miasta [Tolet], od Karola V, cesarza, reformowany i ozdobiony, do którego z rzeki prowadzono rurmuzem kosztownym i sztucznym wodę DiarPeregr 89.
Przen: Przelewanie, chlupotanie jak w wodociągu: [ze złego pokarmu będzie] zły żołądek, w brzuchu rurmus álbo krukawki, álbo z gęby smród OczkoPrzymiot 286.
Cf [RURHAUZ]]
JR