[zaloguj się]
[pdf]

[EWANJELICZNY ai

Oba e oraz a jasne.

Fleksja
sg
fNewanjelicznå
Gewanjeliczn(e)j
Lewanjeliczn(e)j

sg f N ewanjelicznå. ◊ G ewanjeliczn(e)j. ◊ L ewanjeliczn(e)j.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Przymiotnik od „ewanjelija”; zawarty w Ewangelii, pochodzący z Ewangelii: będąc w ſzcżyrey náuce Ewangelicżney wychowáni/ mieliſmy záwſze do tego wielką á niewymowną chuć/ ziácháć ſię z tymi Kſiążęty/ y przednimi ludźmi/ ktorych Pan BOG do rozmnożenia prawdy EWángelicżney vżyć racżył. PowodPorozum A, A.

Cf EWANJELICKI, EWANJELIJSKI]

MB