Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ROSZCZEPANY]

Następne hasło: ROSZCZEPIĆ »

ROSZCZEPEK (1) sb m

o oraz oba e jasne.

Fleksja

	sg
N	roszczepek
A	rozszczepek

sg N roszczepek. ◊ [A rozszczepek.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady): rozszczepek.

Znaczenia

Dem. od „roszczep”
- 1. [Od znacz. ‘rozszczepiony na jednym końcu stojak’]
- 2. Od niezaświadczonego u nas znacz. ‘nacięcie, wąski rowek, żłobek’

Dem. od „roszczep”:

1. [Od znacz. ‘rozszczepiony na jednym końcu stojak’: NA mieścu gdźie tácy ptacy [tj. ptaki drapieżne] mieſzkáią/ álbo kędy chadzáią/ poſtáwić mocny obłąk wetknąwſzy mocno w źiemię oba końcá/ zá ktory^m zdáleká wſtáwić w źiemię kołek ná wierzchu rozſzcżepiony/ w ten rozſzcżepek wetknąć myſz zá ogon/ ábo żábę zá nogę/ ábo mięſá iákie^go kęs naſtrnozyć Cresc 1571 631 (Linde).]

2. Od niezaświadczonego u nas znacz. ‘nacięcie, wąski rowek, żłobek’: Crena, Spáry álbo roſtrziżenie Sicut in Sagitta, Srzodek/ Roſczepek álbo ſpárá ſtrzały/ która ná cięćywę bywa wſádzona/ gdy chcą z łuku puśćić Mącz 68a.

AĆ