[zaloguj się]
[pdf]

ROZGARNĄĆ SIĘ (1) vb pf

o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz garnąć).

Fleksja
conditionalis
pl
1 m pers by(s)my się rozgarnęli

fut 3 sg rozgarnie się. ◊ [con 1 pl m pers by(s)my się rozgarnęli.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w. s.v. rozgarnąć.

1. Ulec rozrzuceniu na wszystkie strony: [Kupiec narzeka:] Czo ſobą czyniċ ani wiem. Bo to pomnie wſytko marnie Czom zebral ſnaċ ſię rozgarnie. RejKup f2.
2. [Oprzytomnieć, ochłonąć:

W połączeniu szeregowym: zaraz na tę nowinę Turcy się rzucają na nas, nie czekając, abyśmy sie rozgarnęli albo zgotowali albo zbuntowali PismaPolit 640.]

Formacje współrdzenne cf GARNĄĆ SIĘ.

MC