[zaloguj się]
[pdf]

[MATUŚKA sb f

Pierwsze a jasne; drugie prawdopodobnie jasne (tak w -ka).

Fleksja
sg
N matuśka
A matuśkę

sg N matuśka. ◊ A matuśkę.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dem. w funkcji hipokor. od „mać” ‘kobieta mająca dziecko’; tu iron: Przyjął poseł od książęcia ferarskiego, jeszcze audiencyi nie miał jawnej, jedno secrete u króla. Co knuje, nie wiem, ale to wszystko matuśka [tj. królowa Bona] rządzi etc. ListyPol II 1549/312; A tuć przy bramie niedaleko stawa Matuśka [rkps: Miatuska] jej tych pieniążków udawa [o matce prostytutki]. Otwin(?)Erot 96.
Przen: O Kościele:
Wyrażenie: »matuśka Kościoł rzymski«: A dźieie ſię to [swary, nienawiści itp.] między tymi/ ktorzy iednęż mátuśkę kościoł Rzymſki wyznawáią/ y iednegoż tátuśiá/ głowę powſzechną Papieżá Rzymſkiego opowiedáią NiemJUkaz 90.
Szereg: »matuśka i tatuś« cf Wyrażenie.

Cf [MATEŃKA], MATUCHNA, [MATUCHNICZKA]]

MK