.
a.
Matka Boska [w tym: czyja (104): pron poss (53), G sb i pron (41), ai poss (10)] (178):
ktorą dźis [Pannę Maryję] buog ocietz oſobną ſobie tzorką wyzwolil/ buog ſyn matuchną vcżinil. OpecŻyw 9v;
Matuchna też iego milá widzątz wielkié vboſtwo ij placż ſwégo námileyſſego ſyna/ poſpolu ſnijm plakala OpecŻyw 15v;
Iozeff wziąwſſy Iezuſa ij matuchnę poſſedl do ziemie żydowſkie OpecŻyw 29v;
Nieſmętzmy ſie tedy gdy ſmętki cirpiemy/ botz téż Iezus mily nieprzepuſcil matuchnie ſwé OpecŻyw 32v,
16v,
20v,
22,
22v [
4 r.],
24 (140);
OpecŻywSandR nlb 5;
Myla matuchna mylego pana yezuſa [...] ku dobrym uczynkom przyſtauala PatKaz III 151;
FalZioł V 66;
Matuchna iego też grzechu nie miała ale nie z przirodzenia ſwego telko z łaski bozey. WróbŻołt Ev;
Niechay ſzyą ſtąpu kazdemv krczonemv y Bydlu zila ku zile, krew kv krwy, mozg ku mozgu myąſſo ku myąſſu, boza moczą, myley mathuchny mocza wſchithkych ſzwyątych pomocza LibMal 1544/89,
1544/83v,
84v;
KrowObr 152;
Otoż mię maſz mátuchno żywego/ niekłopocżyſz więcey ſercá ſwego MWilkHist G3v,
F3v,
F4v,
G3v;
LatHar 522.
W charakterystycznych połączeniach: matuchna błogosławiona, boleściwa, dostojna, łaskawa (3), miła (namilejsza) (59), miłościwa (4), pokorna, smutna (smutliwa) (3), święta (najświętsza) (2), udręczona, wielebna; matuchny czujność, czystość, moc, płacz, świętość, trzeźwość, wesele, zasmucenie; matuchną uczynić.
Zestawienie: »matuchna boża« (10): Nábożná ſlużebnicżko bożá/ wzbierz ſie z matuchną bożą/ pomoży iey noſitz onego ſyna roſkoſſnégo. OpecŻyw 25v; panná Mariá matuchna bożá/ ieſt panną nad pannami OpecŻyw 187v, 10v, 28, 81, 137, 154 (10).
Szeregi: »dzieciątko (
a. dziecię) i matuchna; dzieciątko z matuchną« (
4;
2):
wſſech ſwiętych piénijm ij gloſem anielſkim/ ciebie dóſtoyno chwálitz dziéciątko z matuchną. OpecŻyw 19v,
11,
23,
24,
29v;
Potym weſpołek weſzli do domu onego/ Tám dźiećiątko náleźli, y mátuchnę iego ArtKanc B3,
C13v. [
Ponadto w połączeniach niewspółrzędnych 6 r.].
»panna i matuchna« (1): gdyſzczy ſynom yzdraelſkym pokarm dal bog napuſzczy [.,.] daleko uyączey maryey pannye ſluſzno bylo to uczynycz yako ſwey pannye y matuchnye PatKaz III 143.
»syn i (a) matuchna; z synem matuchna« [szyk 4:1] (4:1): Bądz z ſynem pozdrowiona matuchno laſkawá OpecŻyw 20v, 29 [2 r.], 154v; Mátuchná bowiem/ á ſyn/ weſpół z ſobą chodzą SiebRozmyśl A3v. [Ponadto w połączeniach niewspółrzędnych 9 r.].
α.
Jako opiekunka i orędowniczka wszystkich ludzi [w tym: czyja (1)] (2):
Otho obacz thrzeſzuoſzcz a czuynoſzcz panny maryey matuchny naſzey kozdy czlouyecze zakonny PatKaz III 147v.
matuchna czego (1): Potym matuchna wſſego miloſierdziá ku ſynácżku cie przyprowadzi/ a twoię wolą iemu wziawi OpecŻyw 30.