[zaloguj się]

MNOŻNY (6) ai

o jasne.

Fleksja
sg
fNmnożnå, mnożn(a) nNmnożn(e)
pl
N m pers mnożni
m an mnożni
subst mnożn(e)

sg f N mnożnå (1), mnożn(a) (1).n N mnożn(e) (1).pl N m pers mnożni (1). m an mnożni (1). subst mnożn(e).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.; poza tym XVIIXVIII w. w innym znaczeniu.

1. Plenny, płodny, bardzo się rozmnażający (5): Iżby ony twe kobyły/ Táko bárzo mnożne były BierEz G2v; Są też krolikowie domowi tegoſz przyrodzenia/ ale cżarni albo pſthrzy barzo mnożni/ á nie raz ſie do roku mnożą FalZioł IV 9c, IV 41b; A mnożne to naſienie roście ná vſze ſtrony. RejWiz 32v.
Wyrażenie »mnożni by zające« (1): POdlodowſcy to mnożni/ by Záiące byli RejZwierz 77v.
2. Wieloraki (1): [Broda] Ráz ták v gęby wiſząc/ iáko wałkownicá. Drugi raz przykroioná/ iáko prochownicá. Dźiś nożycóm podobna: iutro kóńſkiéy kośie: [...] Ták odmienna/ ták mnożna między wieczyſtémi Wiśiáłá ná powietrzu ſny Platonowémi. KochBr 151.

Synonimy: 1. plenny, płodny.

MB