[zaloguj się]
[pdf]

PLENNY (9) ai

-e- (8), -ę- (1) Calag.

e jasne.

[comp plenniejszy, plenszy.]

Fleksja
sg
mNplenny, plenszy nNplenn(e), plenniejsz(e)
pl
N subst plenn(e)
A subst plenn(e)
I m plennymi

sg m N plenny (2), [plenszy]. ◊ n N plenn(e) (2), [plenniejsz(e) ]. ◊ pl N subst plenn(e) (3). ◊ A subst plenn(e) (1). ◊ I m plennymi (1).

Sł brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia
1. Urodzajny; ferax Mącz; grandis(simus), nitidus, optimus, uber Cn (3): Łąki też y paſtwiſka tak plenne, y tak richło zaraſtaią [tam cito ac vberrime fundit et prodit] iż przez trzy dni taka trawa wyraſtha, iż brony z niey niewidać. MiechGlab 77; Ferax, Obfity, Plenny/ Vrodzáyny/ płodny. Mącz 122a, 122a.

W charakterystycznych połączeniach: plenna(-e) łąka, pastwisko, rola.

2. Dający obfity plon (2): Y zboże wyśilone nigdy plenne nie bywa. RejZwierc 54; tám z káżdego mieyſcá żyto plenne y nieplenne okaże ſie/ y wedle tego licżbá. GostGosp 52; [Notandum, iż tego wszytkiego zboża na tym folwarku uradza się daleko więcej i plenniejsze bywa LustrMaz II 87].
3. Obfity, znaczny (3): Vrodzáie będą plenne/ gumná twoie zboża pełne ArtKanc M4v; Trzy rázy ten ſz[czę]śliwy/ kto płennymi[!] ſnopy Cżcżą ſtodołę nákarmił RybGęśli B4; [Urodzaj latosi: [...] owsa kop 114 1/2, z tego namłócono ćw. 150, bywa plenszy inszych lat LustrWpol I 256].
a. O dochodach (1): bo plenne pieniądze z domowego gospodárſtwá/ á z ládácżego názbieráć może GostGosp 132.
4. Pełen, wypełniony (1) Vol. Pełny. Plęnny. Plenus. Calag 542a.

Synonimy: 1. bujny, obfity, płodny, urodzajny; 3. obfity; 4. pełny.

Cf NIEPLENNY

LW