« Poprzednie hasło: OBFITUJĄCY | Następne hasło: OBGANIAĆ » |
OBFITY (430) ai
obfity (373), okwity (33), okfity (16), obkwity (5), opłwity (3); okwity KwiatKsiąż (5), BiałKat (3), BiałKaz, Calag, SkarŻyw (2), KołakCath (2), KołakSzczęśl (5), GosłCast, SkorWinsz; obkwity MiechGlab (4); opłwity BierRaj (2); obfity : okwity KrowObr (4:1), Leop (8:1), BielKron (31:1), StryjKron (2:2), SarnStat (9:1), Skar(1:3), VotSzl (2:1); obfity : obkwity WróbŻołt (2:1); obfity : opłwity SienLek (5:1); okwity : okfity Mącz (2:16).
o jasne.
comp i sup (39 + 4) -obfitszy (36), okwitszy (5), okfitszy (1), obkwitszy (1); -obfitszy March1Wiet, PatKaz II, PatKaz III, HistAl, MurzHist (2), MurzNT, Leop, BielKron (2), SienLek, GórnDworz (3), RejPos (7), KuczbKat, RejPosWstaw, CzechRozm, ModrzBaz (2), GostGospSieb, LatHar, WujNT (6); okwitszy KwiatKsiąż, SkarKaz (2); okfitszy Mącz; obkwitszy MiechGlab; -obfitszy : okwitszy StryjKron (1:1), SarnStat (1:1). sup nå- (3) March1Wiet, ModrzBaz, StryjKron, n(a)j- (1) PatKaz II.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | obfity, obfitszy | f | N | obfitå, obfitszå | n | N | obfit(e), obfitsz(e) |
G | obfitego, obfitszego | G | obfitéj, obfitszéj, na(j)obfitszéj | G | obfitégo | |||
D | obfit(e)mu | D | obfit(e)j | D | obfit(e)mu | |||
A | obfity, obfit(e)go | A | obfitą, obfitszą | A | obfité, obfitszé | |||
I | obfitym, obfitszym, obfitem | I | obfitą, obfitszą | I | obfitym | |||
L | obfitym, obfit(e)m | L | obfitéj | L | obfitym | |||
V | obfity | V | opłwit(a) | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | obfici |
subst | obfite, obfitsze | |
G | obfitych | |
A | subst | obfité, obfitszé |
I | m | obfit(e)mi, obfitymi, obfitszymi |
f | obfitémi, obfitymi | |
n | obfit(e)mi, obfitymi | |
L | obfitych |
sg m N obfity, obfitszy (59). ◊ G obfitego, obfitszego (13); -égo (1) SienLek, -(e)go (12). ◊ D obfit(e)mu (1). ◊ A obfity (26), obfit(e)go (2). ◊ I obfitym, obfitszym (7) KromRozm III, KrowObr, RejWiz, CzechRozm, CzechEp, GrabowSet, KołakCath, obfitem (3) PatKaz III, MurzHist, KochPhaen; -em (1), -(e)m (2). ◊ L obfitym (2) GórnDworz, VotSzl, obfit(e)m (1) RejJóz. ◊ V obfity (1). ◊ f N obfitå, obfitszå (81); -å (73), -a (2), -(a) (6); -a WujJudConf -å : -a BielKron (19:1). ◊ G obfitéj, obfitszéj, na(j)obfitszéj (24); -éj (1), -(e)j (23). ◊ D obfit(e)j (1). ◊ A obfitą, obfitszą (25). ◊ I obfitą, obfitszą (17). ◊ L obfitéj (8); -éj (2), -(e)j (6). ◊ V opłwit(a) (1). ◊ n N obfit(e), obfitsz(e) (19). ◊ G obfitégo (7); -égo (1), -(e)go (6). ◊ D obfit(e)mu (1). ◊ A obfité, obfitszé (17); -é (2), -(e) (15). ◊ I obfitym (5). ◊ L obfitym (1). ◊ pl N m pers obfici (2). subst obfite, obfitsze (26); -e (2) Mącz, BiałKat, -é (1) KochPhaen, -(e) (23). ◊ G obfitych (22). ◊ A subst obfité, obfitszé (37); -é (8), -e (1), -(e) (28); -é OpecŻyw, SiebRozmyśl -é : -e KochPs (6:1). ◊ I m obfit(e)mi (4), obfitymi, obfitszymi (2); -(e)mi LubPs, BudNT, ArtKanc, WujNT; -ymi GrabowSet; -(e)mi : -ymi LubPs (1:1). f obfitémi (4) KlonŻal, ZawJeft (2), GórnTroas, obfitymi (1) LatHar; ~ -émi (2), -emi (1); -émi GórnTroas, -émi : -emi ZawJeft (1:1). n obfit(e)mi (2) RejPs, LubPs, obfitymi (2) BibRadz, CzechEp. ◊ L obfitych (6).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Taki, którego jest dużo; liczny; duży, wielki
(278)
- Przen (12)
- α. O osobach (9)
- β. O wypowiedzi (3)
- a. Hojny, szczodry (2)
- 2. Mający wiele, obfitujący w coś; płodny; okazały, wystawny
(151)
- Przen
(5)
- a) O uczynkach ludzkich (1)
- a. O ziemiach, krainach (64)
- b. O osobach
(16)
- α. O Bogu i Duchu Świętym (5)
- c. O zasobach mowy i tekstów (14)
- Przen
(5)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
W połączeniach szeregowych (5): A to pilnie ſłuchay w tey Ewányeliey s. iż to tobie wſzytko hoyną á obfitą á opływáiącą miarą będzie oddano [mensuram bonam et confertam et coagitatam et supereffluentem Vulg Luc 6/38]. RejPos 171v, 170v, 266v; á nie damy ſie odſtráſzyć żadnemi groźbámi álbo przeſtráchy przeſládownikow: kiedy ſie nie ſkłániamy ku inſzey náuce/ [...] Ma tedy tákowe wytrwánie obfithy/ zbáwienny/ y niewymowny pożytek. RejPosWstaw [1433]; CzechEp 138.
W przeciwstawieniu: »krotki ... obfity« (1): O ſczęśćié/ iák obłudnie/ iáko ſrogo z námi Idźieſz? iák krótką radość obfitemi łzámi Nágradzaſz? ZawJeft 43.
W porównaniu (1): Dáléy żal niedopuśćił/ y płácz znákomity Który iéy z oczu płynął/ iáko déſcz obfity. KochPam 82.
W charakterystycznych połączeniach: obſite(-y, -a) błogosławieństwo (3), bojaźń boża, cnoty, cześć, dary (8), deszcz (6), dobra (2), dobroć, dobrodziejstwa, dochod (2), dostatek, dział, jałmużny, jedzenie, kochanie, korzyść, koszt, krew (6), kruszce (2), majętności, miłość (3), myto, niemoc, obietnice (2), odkupienie (4), odpusty, ofiary (4), ogień, pociecha (3), poććiwość, pokarm, pot (2), potępienie, potrzeby, pożytek (8), przestroga (2), przykład przypłodek, przyprawy, radości (3), rady, rozkoszy (4), rozum, sąd, skarb (2), sława, strumień, swoboda, szczęście, szczodrobliwość, trzody, uczynki, umocnienie, wesele, wody (3), złości (2), zmysły, znaki, zysk, żałość (2), żniwa.
»hojność obfita« (1): Toćby też tákież ziemſcy wy Sálomonowie/ Ktorzy ni ocż nie dbacie/ iedno wizytko ſobie/ Vcżyćby ſie też ſłużyć Rzecżypoſpolitey/ Gdyż ſtąd vżył Sálomon/ hoynośći obfitey. RejZwierz 43v.
»obfita (jest) łaska« [szyk 13:9] (22): BierRaj 20v; MurzHist Fv [2 r.]; KromRozm II m2v; A ſpraw to wniem przez ſwe dáry z łáſki ſwey obfitey/ By potym wczym więtſzem ſłużył Rzeczypoſpolitey. GroicPorzRej C4; Abowiemći wſzythki rzeczy ſą dla was/ áby łáſká oná bárzo obfitha [ut gratia abundans]/ z dziękowániem [!] wiela ich/ obfitſzą ſię ſtáłá ku chwale Bozey. BibRadz 2.Cor 4/15; RejPos 157v; RejPosWiecz2 92v; BiałKat 226; Bo to pewna rzecż/ iż ku doſtąpieniu obfitſzey łáſki tey Swiątośći/ bárzo to wiele pomaga/ ieſliby chory świętym Oleiem był pomázan KuczbKat 230; RejZwierc A4v, 266; WujJud 100; BudNT 2.Cor 9/8; KarnNap A3v; LatHar 354, 476; áby obfitſzą łáſką [ut gratia uberiori JanPrzyw 9] byli od nas obywátele Króleſtwá poćieſzeni/ [...] obiecuiemy/ iż [...] dóbr dźiedźicznych nie będźiemy bráć SarnStat 886, 66, 1039, 1059, 1188.
»obfity łup« = opimum spolium Mącz [szyk 1:1] (2): Zacny narod Efráim zwalcżył Amálechity/ Wzyął hołd zacny nád nimi y k temu łup obfity LubPs hh; Mącz 265b.
»obfite łzy (a. słzy)« [szyk 6:4] (10): OpecŻyw 149v; Przetoż ia płácżę/ á oko moie wypuſſcża łzy obfite [deducent aquas]: iż ſie odemnie oddalił poćieſſyćiel Leop Thren 1/16; KlonŻal D4; ZawJeft 32, 43; GórnTroas 54; LatHar 109, 110; wywiedź téż łzy obfité z ſerc ludźi zátwárdźiáłych ku opłákániu złośći ſwoich y wſzytkiégo świátá SiebRozmyśl E2v; GosłCast 74.
»obfita miar(k)a« [szyk 3:2] (5): A kiedy mi ták wierzy/ też go potka wiárá/ Abowiem tey obfita záwżdy ma być miárá. RejZwierz 5; RejAp 150; zá to wſzytko com wam tu wymienił/ ieſliże ſie ták záchowywáć będzyecie/ iż wam będzye oddano á odmierzono miárą hoyną/ miárą obfitą/ á zewſzech ſtron opływáiącą. RejPos 170v, 171v; CzechEp 138.
»obfite miłosierdzie« [szyk 5:1] (6): á ſtaroſc moia będzie powyſſzona w miłoſierdziu obfitym [in misericordia uberi]. WróbŻołt 91/11; rzekł Dawid do Gad: [...] wſſákoſz iednák lepiey że wpádnę w rękę Páńſką (bo okwite ſą miłoſierdzia iego [multae enim misericordiae eius sunt]) niżli w ręce ludzkie. Leop 2.Reg 24/14; RejPos 82; KarnNap C2v; LatHar 272, 627.
»obfity owoc« = fructus multus PolAnt, Vulg [szyk 2:2] (4): BibRadz Dan 4/9[12]; HistRzym 50v; Pátrzayże iż cie Pan ſtworzyć racżył iáko piękne drzewo/ kthoremu dał moc przyrodzenia iego/ áby s ſiebie wdzyęcżny á obfity owoc podawáło RejPos 204v; WujNT Ioann 15/2.
»płacz (jest) obfity« (4): MurzHist P2v; LubPs K3v; IA płácżę/ á żal zakryty/ Mnoży we mnie płácz obfity KochSob 65; Kto był kto twego ześćia z źiemie nie żáłował? [...] Tákże y ſtan waźnieyſzy [!] y gmin poſpolity/ Albo dáli wzdychánia/ álbo płácz obfity SzarzRyt D.
»urodzaj obfity« [szyk 1:1] (2): RejPs 194; Było to Kroleftwo/ [...] y w złoto á w śrebro bárzo bogate, ktemu w bydło wſzelákie/ y w obfity vrodzay winá [et vini frugumque proventu fertilissimum]/ y wſzelákiego zboża. ModrzBaz 127v.
»zapłata (a. odpłata) obfita« [szyk 18:7] (25): OpecŻyw 42; KromRozm I G; MurzNT Luc 6/23; Tákże ieſlibyś godzyen Rzecżypoſpolitey/ Y tubyś wierz mi vżył zapłáty obfitey. RejWiz 81; Leop Matth 5/12; RejPos 24, 24v, 59v, 61 [2 r.], 61v [2 r.], 263, 263v; RejZwierc 141v; WujJud 108v, 234; WujJudConf 112; RejPosWstaw 42; CzechRozm 179v; A gdy to cżynić będźiećie/ wiecżną zapłátę weźmiećie/ obfitą w Kroleftwie moim ArtKanc P5; KołakSzczęśl B2v; Ráduyćie ſię y weſelćie: ábowiem zapłátá wáſzá obfita ieſt w niebieśiech [merces vestra copiosa est]. WujNT Matth 5/12 [przekład tego samego tekstu KromRozm I G, Leop, RejPos 263, WujJud 108v, KołakSzczęśl B2v, SkarKaz 633], Luc 6/23; SkarKaz 633.
»hojny, (a, i) obfity« [szyk 10:5] (15): ráduyćie ſie á kochayćie ſie/ bowiem zápłáthá wáſſá hoyna ieſt á obfita [merces vestra copiosa est] w niebie Leop Matth 5/12; á będźie kádźić ſiećiam ſwoim/ iż przez nie obfithego zyſku/ y hoynego pożywienia doſtał [incrassata est pars eius et cibus eius pinguior est]. BibRadz Hab 1/16; Mącz 27a; Słuchayże pilnie ſłuchay iáka tho ma być obfitſza á hoynieyſza ſpráwiedliwość twoiá [nisi abundaverit iustitia vestra Vulg Matth 5/20] niżli tych to zakonnikow/ ktorzy/ [...] tilko w ſpráwach ſwoich á w ſpráwach zakonu ſwego pokłádáli wſzytki nádzeie ſwoie RejPos 179, 24v, 61, 61v, 157v [2 r.], 159 (10); WujJud 100; CzechEp 125. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»obfity a nierozmierzony« (1): Tu iuż Pan ſpráwiedliwośći potrzebuie/ ábychmy ſie w wierze a w ſtałośći ſwey vſpráwiedliwili iemu/ [...] Pan zá to obiecowáć raczy/ Iż zapłáthá tákiego obfitha á nie rozmierzona będzie ná niebie. RejZwierc 141v.
»niezmierny a (i) obfity« (2): chćieyćie ſobie co náipilnley rozbieráć/ iáko to ieſt niezmierna Boſka miłość y obffita łáſká iego KarnNap A3v; LatHar 208.
»obfity a osobliwy« (1): naydzieſz duchownie one dwánáśćie gwiazd/ od Ianá S. opiſánych/ ná koronie duchowney/ tey niebieſkiey Krolowey. [...] od Anyołá nieſłycháne przedtym pozdrowieniem przeſławnym vracżenie: Ducha S. obfite á oſobliwe sſtąpienie: á nákoniec Syná Bożego cudowne pocżęćie LatHar 476.
»rozliczny i obfity« (1): przełożeni náſzy [...] Nánieſli ná Koronę długow rozmáitych/ Onych opraw rozlicznych y doſyć obfitych. RejZwierc 248v.
»obfity i szczodrobliwy« (1): O Wſzechmogący á wiecżny BOże/ [...] rácż obfite/ y ſzcżodrobliwe miłośierdźie twoie pokázáć ſlużebnicy twoiey/ Krolowey náſzey LatHar 627.
»wielki, (a, i) obfity« [szyk 6:1] (7): OpecŻyw 103v; KwiatKsiąż E2v; RejAp 150; Ktorego to vmyſłu dobrá/ im ſą więtſze/ im ſą obfitſze/ tym ſą lepſze/ y pożytecżnieyſze GórnDworz Ii; dáleko więtſze y obfitſze [uberiores multo et ampliores] pożytki przychodzą zſpráwiedliwośći/ niżli z woyny. ModrzBaz 137v; LatHar 577; SkarKaz 310b.
»obfity a zbytni« (1): Yákoż dzyecyęcyu zaż ma być on pokarm zdrowy/ kthory zmyeſſa z obfitą á zbythnią máteryą. GliczKsiąż D6.
»miłosierdzie obfite« (1): Náſyć nas owocem ſwégo Miłośierdźia obfitégo KochPs 137.
»obfita nagroda« (1): rzekł Pan do Abrámá [...] iaćiem ieſt y tarczą twoią/ y bárzo obfitą nagrodą twoią [merces tua multa valde]. BibRadz Gen 15/1.
»obfity owoc« [szyk 4:2] (6): Iáciem ieſt maćica winná wyście latorośli/ ktory mięſzká wemnie a iá wnim/ teńci obfity owoc [fructum multum] przynośi MurzNT Ioann 15/5; BibRadz *6; RejPos 59v; KuczbKat 355; CzechEp 118; W tymći ieſt vwielbion Oćiec moy: iżbyśćie obfity owoc [fructum plurimum] przynieśli/ y byli moimi vczniámi. WujNT Ioann 15/8 [przekład tego samego tekstu RejPos, CzechEp].
»obfity w sprawie« = mogący wiele (1): [Panie] Wielkiey rády á obfity wſpráwie/ bo ocży twoie otworzone ná wſzytki drogi ſynow cżłowiecżych BudBib Ier 32/19.
okwity ku czemu (1): á do Páná Bogá náſzego náwroććie ſię: Abowiem okwity ieſt ku odpuſzcżeniu grzechow. KołakSzczęśl B4.
obfity czego (5): FalZioł V 50a; BielKron 461v; teráznieyſzy wiek dáleko obfitſzy ieſt niecnoty wſzelákiey/ niż on/ kthory chwalą ſtárcy GórnDworz H8; RejPos 238v; SkarŻyw 388.
obfity w co (3): wony czáſſy nád morzem wielkie á wźwierz obfite puſzcże były StryjKron 72; Calep 97a, 809a.
obfity w czym (2): Copiosus in re cibaria, Okfity w potráwnych rzeczách/ Doſtátek kuchen máyący. Mącz 64c; Iáko Sternik naywięcey ma mieć ná bacżeniu ſzcżęśliwe żeglowánie/ [...] ták Sprawcá Rzecżypoſpolitey ſzcżęśliwe á ſpokoyne obywátelow ſwoich żyćie/ áby Rzecżpoſpolita mogłá być ná wſzem sławna/ w bogáctwách obfita/ y vcżćiwych cnot pełna [gloria ampla copiis locuples virtute honesta] ModrzBaz 23.
W przeciwstawieniu: »obfity ... niedostateczny« (1): ále iż niepożytecżna byłá ich [Macedonów] ziemia/ y krolowi nie przyiemna/ wzgárdzili ią Indowie/ ábowiem wſzelki mądry/ więcey rzecży obfithych nizli niedoſtátecżnych pożąda [magis largissima quam stricta desiderat] HistAl G7v.
W porównaniach (3): Zoná twa práwye yák winna máćicá obfita/ W domu twoim á w ſpráwách ſwych będzye známyenita [Uxor tua sicut vitis abundans in lateribus domus tuae Vulg Ps 127/3] LubPs cc6v [przekład tego samego tekstu RejPos]; RejAp 133; RejPos 42v.
W charakterystycznych połączeniach: obfity(-a, -e) dział, gody, imienie, kraj, krolestwo (2), lata (3), majętność, obiad pałace, państwo, sad, skarb, spiżarnia, starość, stoł (2), wieczerza, wiek, zdroj(e) (2), żywot; kolery obfity, (nie)cnoty (2), pereł, radości; obfity w bydło, w ryby, w źwierz, w bogactwach obfity.
»żyzny i obfity« (1): Pan źiemi raczy błogoſłáwić: á tá Przynieśie żyzné/ y obfite látá KochPs 128.
obfity czego (3): oſtrzegay ábyś nic zápomniał Páná twego/ ktory cię wywiodł z niewoley Egipſkiey do zyemie obfitey wſzytkiego/ gdzyeś nie ſiał áni ſzcżepił. BielKron 44, 45, 286.
obfity w co (8): Do ktorego Kánchietu Alonſus puścił ſie/ [...] tá Kráiná obfita ieſth we złoto/ w ptaki/ w báwełnę/ ma mierność powietrza/ lud dobry BielKron 444, 8v, 55, 293v, 385, 433, 455v; Ziemiá tá [o Inflantach] w mocne y wielkie miáſtá/ y zamki/ w bogate porty ieſt oquita. BiałKaz K3.
obfity w czym (6): Ziemia też Ruſka nad wſzytkę zyznoſć ſwą/ ieſt obkwita w miedzie y w piciu z niego vcżynionym. MiechGlab 78, 77; BielKron 291v. Cf »we wszytkim (a. we wszem) obfity«.
W połączeniach szeregowych (6): [Hiszpania] Ieſt ze wſzytkim doſtátkiem/ obfita y vrodzáyna/ złotá/ ſrebrá/ ſzat/ drogiego kámienia w ſobie doſyć máiąc. BielKron 278, 291v, 455v; Górá páńſka ieſt górá rodna/ y obfita/ Górá niedoſtąpiona/ górá známięnita. KochPs 97; SkarŻyw 500; GrabowSet E2v:
»okfity i dostatkami opływający« (1): Olgerd záś w Liflanćiech/ á Kieyſtut w Pruſiech Kráinach okwitych/ y wſzyſtkimi doſtátkámi opływáiących ſobie wolno tym czáſſem buiáli StryjKron 432.
»obfity, płynący miodem i mlekiem« (1): [mówią książęta izraelscy] Zyemiá thá do ktoreieſcie nas ſłáli/ obfita ieſt płynąca miodem y mlekiem BielKron 40v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»płodny i obkwity« (2): Sarmatia Europſka była płodniejſza, obkwitſza y ciepleyſzego powietrza MiechGlab 53, 77.
»obfity i rozkoszny« (1): W tym theż Dámáſzku byłá Iudea zyemiá Zydowſká od Ieruzálem cżterzy dni chodu/ ziemiá obfita y roſkoſzna prawie pośrzod ſwiátá. BielKron 3.
»znamienity a wszechnaobfitszy« (1): Myſliłem mowę polſką ij xięgi polſkie moym nakłádem wybiyáć [...] á wſſákoż yá zięt chćiwością a śwyebodnoſcyą źiemye tey polſkiey známienitey á wſſechnaobfitſſey/ tymem wyętſſą chćiwoźć myał. March1 Wiet Av. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»żyzny a obfity« (1): Nowa Hibernia ieſt wyſep ná morzu między Anglią y Hiſzpánią/ [...] Ziemiá żyzna á známieniće obfita BielKron 277.
obfity czym (2): Was lepak Pan niech pomnoży y obfitemi vcżyni miłością [abundare ſaciat charitate] iednego ku drugiemu BudNT 1.Thess 3/12; WujNT 1.Thess 3/12.
obfity w czym (1): Mária byłá wſzelákimi cnotámi ozdobiona. Łáſki pełna. Luk: 1. 28. [...] W nádziei obfita, Ian 2. 5. WujNT Zzzzz4v.
W przeciwstawieniu: »łaczny ... obfity« (1): Wſzyſcy ći co przed tym ták byli łácżnymi/ Teraz w obfitoſciách ſą iuż obfitymi LubPs hh2.
»na wszystkim, we wszem obfity« [szyk 1:1] (1:1): Ano widzę iákieś goſcie/ A tu do nas iádą proſcie/ A muſzą być známienići/ Bo ná wſzytkim ſą obfići. BielKom G6; Nieprzyiaćiele/ głowy pilnowáli/ A obfitſzymi we wſzem ſię sſtawáli GrabowSet P2.
obfity czym (1): zá krolow Rzymſkich nie byłá w thákiey wadze Rzymſka mowa [...] iż y vbogie było ieſzcże páńſtwo/ y nie vcżinili go [języka] byli ieſzcże Rzymianie piſániem poważnych rzecży obfitym. GórnDworz F7v.
Synonimy: 1. bogaty, duży, liczny, mnogi, wielki, znaczny; 2. bogaty, dostatni, majętny, płodny, urodzajny, wystawny.
Cf OBFITNY
AS