« Poprzednie hasło: BART | Następne hasło: [BARTNICKI] » |
BARTA (2) sb f
Pierwsze a pochylone (tak Cn).
Fleksja
sg | |
---|---|
A | bårtę |
I | bårtą |
sg A bårtę (1). ◊ I bårtą (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.
Znaczenia
Topór, rodzaj halabardy (2): [Philemon] Podnieśie bartę. (did). Byś nie wźiął bartą po głowie. (–) MWilkHist B4v.
KN