[zaloguj się]

BARTA (2) sb f

Pierwsze a pochylone (tak Cn).

Fleksja
sg
A bårtę
I bårtą

sg A bårtę (1).I bårtą (1).

stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Topór, rodzaj halabardy (2): [Philemon] Podnieśie bartę. (did). Byś nie wźiął bartą po głowie. (–) MWilkHist B4v.

Cf BARDYSZ, HALABART

KN