BEŁKOT (2) sb m
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Człowiek, który zacina się w mowie, mówi niepłynnie, niewyraźnie, jąkała; atypus, blaesus Calep (2): Blaesus – Iękotliwij. bełkot. Calep 132a, 112b.
Synonimy: bałbod, jękotliwy, momot, szepielak, zająkała.
Cf BLEGOT
BZ