[zaloguj się]
[pdf]

MOMOT (2) sb m

momot (1), memot (1); momot Murm; memot OrzList.

Oba o jasne; memot z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg pl
N momot
G memot, momot(o)w
A momota

sg N momot (1). ◊ [A momota.] ◊ pl G memot (1), [momot(o)w].

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.

Człowiek, ktory się jąka, zacina się w mowie; jąkała; balbus Murm, Cn; atypus, qui male exprimit, psellus sive balbus, qui literam vel syllabam pronuntiando praeterit, qui inexplanata est lingua Cn (2): Balbus, eyn ſtamler Záyąkáyąci. ſye albo momot. Murm 66; [Thego doznawſſy/ á Więc będzieſz wolał do tych ſie báłámutow/ do thych momotow vdáć/ ábo ſie ich dzierżeć/ niſzli przy ſtárym kośćiele/ przy doktorzych y męcżennikách S. zoſtáć WizFałeczDucha przedm A6v].
[Wyrażenia: »głuchy momot«: i przywiodą mu głuchégo momota (marg) ledwie mowiącego (‒) [surdum aegre loquentem (‒) mutum (–); głuchego y niemego WujNT] MurzNT Mar 7/32 (Linde).

»język momotow«: A ſerce głupich ludzi zrozumie náukę/ y ięzyk momotow [lingua balborum; ięzyk záiąkáiących ſie WujBib] prętko będzie mowił y iáſnie. Leop Is 32/4 (Linde).]

W przen (1): álem piſał wiárę ktorą mnie zoſtáwili przodkowie moi/ która ieſt ták gruntowna/ że też Memot tych niczemnych nikąſká ſye nieboi/ ktorzy gmerzą w piſmie/ iáko mſzyrádowie w gnoiu OrzList h.

Synonimy: bałbod, bełkot, jąkała, jękot, szepielak, zająkałący się, zająkała.

AKtt