[zaloguj się]
[pdf]

BEŁZUINA (2) sb

bełzuina f (1), bezuina f (1), [belzoin m]; bełzuina BielKron; bezuina FalZioł.

Fleksja
sg
N belzoin
G bełzuiny, belzoinu

sg [N belzoin.] ◊ G bełzuiny (2), [belzoinu].

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: benzoin.

bot. Styrax Benzoin Dryand. (Rost); drzewo pochodzenia indyjskiego, tu: żywica z tego drzewa stosowana w lecznictwie i kosmetyce zwana dziś będźwinem lub żywicą będźwinową [belzuino Łac śr bez znaczenia] (2): Mydło pięknie woniaiącze: tak czynic. Wezmi korzenia Fijołkowego dwie dragmie [...] oleyku ſpicanardi/ bezuini/ oboyga mało więczey niżli dragmę FalZioł V 117v; Fárákulá Bełzuiny zá ſzeſc fawow. BielKron 454v; [oleyku Spicanardi/ bezuiny SpiczZioł 246; wyźmi Styraku trzciennego/ Belzoinu ná miáłki proch powierćiawſzy SienHerb 570b; Belzoin ſok z drzewá wielkiego źiemie Cyperſkiey/ Belzoinum, Lácinnicy zową/ Aſſa dulcis vel odorata. Niemcy Belzoi/ Benzoi/ Wſzákże to ſłowo Aſſa bywa y Drugiemu ſokowi dawano/ ktore Aſſa faetida/ zową to Polacy cżártowym gownem/ iako Niemcy Teuffels dreck zową. SienHerb I2#v].

AKtt