[zaloguj się]
[pdf]

BEZBOŻEŃSTWO (3) sb n

Oba e oraz o jasne.

Fleksja
sg pl
A bezbożeństwo bezbożeństwa

sg A bezbożeństwo (1). ◊ pl A bezbożeństwa (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

1. Bezbożność lub wiara nieprawdziwa, fałszywa, błędna (tutaj o mahometaniźmie) (1):
Wyrażenie: »na nowe bezbożeństwo przewierzgniony«: [Turczyn] Was náwet ſámych wzgárdzonych/ zháńbionych/ nędznych/ porzuconych/ y ná nowé bezbożeńſtwo przewiérzgnionych/ [po ulicach na pośmiech wodzić każe] OrzJan 20.
2. Parodia wyrazu nabożeństwo; przeciwieńistwo nabożeństwa; obrzędy i praktyki religijne przeciwne prawdziwej wierze (2):
Zwrot: »odprawować bezbożeństwo«: X. K. o náſzym [protestanckim] zborze [...] ták piſze: Mniemałem z przodku/ żeby ći ſektarze [...] potáiemnie ſchadzki/ y bezbożeńſtwá ſwoie odpráwowáli NiemObr 22.
Szereg: »zmyślone nabożeństwo abo bezbożeństwo«: X. K. [...] nas w pocżet ludźi naygorſzych/ y iáwnie nie cnotliwych policżył. Piſząc o nas/ iákobyſmy pod płaſzcżykiem/ iákiegoś zmyślonego nabożeńſtwá (ábo iáko on zowie) bezbożeńſtwá wſzytkie ſproſnośći potáiemnie wykonywáć mieli NiemObr 150.

Cf BEZBOŻNOŚĆ

KN