![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BEZBRODY | Następne hasło: [BEZCHRZESNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BEZBROJNY (1) ai
Fleksja
D pl bezbr(o)jnym.
Sł stp, Cn, Linde brak.
W funkcji rzeczownika męskoosobowego: człowiek nieuzbrojony, nie mający broni, oręża: Tu ácżći niewiem coby zá roſpráwá owcam z wilkiem/ bezbroynym [kalka łac.: inermis] z obrzymem vzbroionym zewſząd/ proſtakom podłym z wykrętácżem miſternym/ mogłá być náleźiona CzechEp 90.
Cf NIEZBROJNY
KN