[zaloguj się]
[pdf]

BEZEDNY (2) ai

Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie oba e jasne (tak w beze).

Fleksja
sg
m Gbezedn(e)go n Gbezedn(e)go

sg m G bezedn(e)go (1). ◊ n G bezedn(e)go (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Bezdenny, nie mający dna, nie dający się zgłębić, zgruntować, bardzo głęboki; tu przen: nienasycony, chciwy (2):
Wyrażenia: »morze bezedne«: Pan nie náſyći morzá bezednego/ Wśi nie náſycą Páná choć iednego. Ták wſzytko ginie co vżną poddáni/ Iáko wodchłáni. KlonFlis C4.

»skąpiec bezedny«: Lamathus łotr wierutny przyſzedł do iednego/ Co ná workách náśiedźiał ſkępcá bezednego/ Do zdawná opátrznego męża Chryſerotá: Ták go mieſzcżánie zwáli/ dla miłośći złotá. KlonWor 42.

Synonim: bezgruntny.

Cf BEZDENNY, PRZEZEDNI

KN