[zaloguj się]
[pdf]

BEZKOŃCZONY (4) ai

Fleksja

A pl subst bezk(o)ńcz(o)n(e).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nie mający końca, wieczny:
Wyrażenie: »bezkończone czasy«: iſz bychmy potem oczywyſcie ciebie widząc pana ſwego przez beskonczone czaſy chwalili ſwiętą á dziwną wielmoznoſc boſtwa twego. RejPs 87v.

Cf NIESKOŃCZONY

KN