[zaloguj się]
[pdf]

BEZZAKONNOŚĆ (2) sb f

e jasne, a pochylone, pierwsze o pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg pl
A bezzåkónność bezzåkónnośći

sg A bezzåkónność (1). ◊ pl A bezzåkónnośći (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

Postępowanie wbrew prawu (zakonowi) bożemu, uczynki niezgodne z prawem bożym (2): A gdźiéż ſą tu oni/ którzy plugáwymi vſty ſwoimi/ beszakónność Króleſtwu POLſkiému zádáią: iemu iáko rzecz nową/ Ewányelią przypomináią OrzQuin N3v.
Szereg: »grzechy i bezzakonności«: Y my też tego prágniemy/ áby Pan Bog ſwoy święty zakon [...] ná ſercách náſzych nápiſał/ [...] ábyſmy grzechy y bezzakonnośći náſze porzućiwſzy/ wolą Bozką iego y práwá święte iego wykonywáli SkarKaz 119b.

Synonim: grzech.

Cf [BEZZAKOŃSTWO]

KN