![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BĘBNAĆ | Następne hasło: [BĘBNIĄCY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BĘBNANIE (3) sb n
a jasne; teksty nie oznaczają é.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | bębnani(e) |
| I | bębnani(e)m, bębnanim |
sg N bębnani(e) (1). ◊ I bębnani(e)m (1) RejAp, bębnanim (1) BielKron.
Sł stp brak, Cn brak, Linde XVI w. s.v. bębnić.
Znaczenia
- Bicie w bęben (3)
Bicie w bęben (3): vderzył ná dwie náwie ćięſzkie/ ná ktorych ták wielkie bębnánie było (marg) y trąbienie/ iż zá ieden dziw było. (–) BielKron 460, 331; Słuchayże ty on nędzarzu co ten dzień ſwięthy obchodziſz obżárſtwem/ opilſthwem/ piſkániem/ bębnániem RejAp 11.
BC