[zaloguj się]
[pdf]

[BĘSZ sb m

Fleksja

N sg bęsz.

Sł stp brak, Cn s.v. bękart: bęś, Linde XVII w.: bęś.

Dem. od „bękart”, dziecko nieprawego łoża: Manser est de scorto natus, qui etiam mardo dicitur. Bęſz. Cervus 19.

Synonimy cf BĘKART.

Cf BĘKART]

MK