![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BIEDRZEŃCOW | Następne hasło: [BIEDZĄCY SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BIEDRZEŃCOWY (8) ai
biedrzeńcowy (7), biedrzeńcow (1) FalZioł (7:1).
Teksty nie oznaczają é oraz ó; prawdopodobnie pierwsze e jasne (tak Cn: biedrzeniec).
Fleksja
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | f | N | biedrzeńcow(a) | n | N | biedrzeńcowo | |
| G | G | biedrzeńcow(e)j | G | |||||
| I | biedrzeńcowym | I | I | |||||
sg m I biedrzeńcowym (1). ◊ f N biedrzeńcow(a) (5). ◊ G biedrzeńcow(e)j (1). ◊ n N biedrzeńcowo (1) FalZioł.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. biodrowy, biedrzny.
Przymiotnik od „biedrzeniec” ‘roślina’; z biedrzeńca zrobiony, do biedrzeńca należący (8): Proch s korzenia tego ziela s prochem biedrzeńcowym zmieſzać FalZioł I 113b; BIedrzeńczowa wodkha kamień łamie w Lędzwiach y w miechierzu FalZioł II 4a; Korzeuie [!] Biedrzeńczowo na proch ſtarte á zbiałem winem natſzcżo pite/ broni od wſzelkiego iadu FalZioł V 72v, +5a, II 4a, 7d, 14b, 21d.
KN