« Poprzednie hasło: [BIEDZĄCY SIĘ] | Następne hasło: BIEDZENIE SIĘ » |
BIEDZENIE (11) sb n
biedzenie (10), biedzienie (1); biedzenie Mącz (4), SkarŻyw, Calep; biedzenie : biedzienie KwiatKsiąż (4:1).
Teksty nie oznaczają é.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | biedzeni(e) |
L | biedzeniu |
sg N biedzeni(e) (7). ◊ L biedzeniu (4).
Sł stp notuje, Cn s.v. ucisk w innym znaczeniu, Linde brak.
Znaczenia
Walka zapaśnicza, zapasy; conflictatio, lucta, luctatio Mącz, Calep; pugilatio Mącz (11): A v Grekow. Czterzi rzeczy były ktozych [!] oni ſwoich dzieći zwykli byli vcżyć. Pierwſza/ Piſmo. Wtora/ Biedzienie. KwiatKsiąż H4; Potrżeba ich [młodzieńczykow] teſz czwicżyć w bieganiu/ ſkakaniu/ biedzeniu/ y wſzyrmowaniu KwiatKsiąż Ov, H4v; Conflictatio verbale, Częſte biedzenie Mordowánie/ ſztofowánie álbo potykánie. Mącz 130c, 198b [2 r.], 330a; Biedzenie Iakobá z Aniołem SkarŻyw 348 marg; Calep 615a.
Szereg: »biedzenie a starcie«: yż w biedzeniu a wſtarciu zrownymi takową ćierpliwość miewali/ yże chociay też mocą byli o zięmię vderzeni/ albo z przigody w biedzeniu vpadli/ tedyby woleli być zábitemi y krom duſze/ niżby zwyćięſtwa pozwolić mieli. KwiatKsiąż N2.
Synonimy: mordowanie, pasowanie, starcie, zapasowanie, zapasy, zapaśnictwo.
Cf, BIEDZENIE SIĘ, BIEDZIĆ SIĘ
ZZie