[zaloguj się]

BIEGLIWY (1) ai

Fleksja

D pl biegliwym.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Biegły, dobrze znający się na rzeczy, doświadczony: Tákże onym drugim/ ácz mądrym itéż biegliwym/ ále iednák częśćią proſtym/ częśćią nie śmiáłym Poſłom OrzQuin C2.

Synonimy cf 1. BIEGŁY.

Cf BIEGŁY

ZZie