Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BIELEĆ SIĘ

Następne hasło: [BIELEJĄCY SIĘ] »

[BIELEJĄCY part praes act

Fleksja

N sg f bielejącå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

Stający się białym, nabierający białej barwy; candens Vulg:

Wyrażenie: »bielejący jako śnieg«: Alić oto Márya vkazáłá ſie bieleiąca trędem/ iáko ſnieg. Leop Num 12/10 (Linde).

ZZa