[zaloguj się]

BIELIĆ SIĘ (3) vb impf

Zawsze sie.

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 bieli się
fut
pl
3 subst bielić się będą

praes 3 sg bieli się (2).fut 3 pl subst bielić się będą (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Wyróżniać się białą barwą, bieleć, być białym; albescere, albicare, candere, candescere, candicare, canere, canescere, inalbere Cn (3): Kiedy koźiełek bieży zawodem/ tedy ſye mu bieli pod ogonem. March1 A3; PAtrzay iáko śniég po górach ſye bieli KochPieś 15.
Przen: Być nienagannym, wzorowym, przykładnym (1):
Szereg: »bielić się a świecić«: że ſie bielić á ſwiećić káżdemu z dáleká będą ony poććiwe ſpráwy twoie/ s ktorych nápotym będzye roſłá nadobna á poććiwa ſławá twoiá. RejZwierc 162.

Formacje pochodne cf BIELEĆ SIĘ.

LZ