| « Poprzednie hasło: BIELIĆ | Następne hasło: BIELIDŁO » |
BIELIĆ SIĘ (3) vb impf
Zawsze sie.
e jasne.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | bieli się |
| fut | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | subst | bielić się będą |
praes 3 sg bieli się (2). ◊ fut 3 pl subst bielić się będą (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Wyróżniać się białą barwą, bieleć, być białym; albescere, albicare, candere, candescere, candicare, canere, canescere, inalbere Cn (3): Kiedy koźiełek bieży zawodem/ tedy ſye mu bieli pod ogonem. March1 A3; PAtrzay iáko śniég po górach ſye bieli KochPieś 15.
Przen: Być nienagannym, wzorowym, przykładnym (1):
Szereg: »bielić się a świecić«: że ſie bielić á ſwiećić káżdemu z dáleká będą ony poććiwe ſpráwy twoie/ s ktorych nápotym będzye roſłá nadobna á poććiwa ſławá twoiá. RejZwierc 162.
Formacje pochodne cf BIELEĆ SIĘ.
LZ