« Poprzednie hasło: BIESIADOWNIK | Następne hasło: BIESIEDNICZY » |
BIESIADUJĄCY (1) part praes act
Fleksja
N pl m pers biesiadujący.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ucztujący, uczestniczący, biorący udział w biesiadzie; convivans Vulg: Cić ſą ſmrodowie ná bieśiádách ſwoich ſpolnie bieśiáduiący bez boiáźni/ ſámych śiebie páſący WujNT Iudae 12.
Cf BIESIADOWAĆ
ZZie