![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: BIESIADOWNIK | Następne hasło: BIESIEDNICZY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BIESIADUJĄCY (1) part praes act
Fleksja
N pl m pers biesiadujący.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ucztujący, uczestniczący, biorący udział w biesiadzie; convivans Vulg: Cić ſą ſmrodowie ná bieśiádách ſwoich ſpolnie bieśiáduiący bez boiáźni/ ſámych śiebie páſący WujNT Iudae 12.
Cf BIESIADOWAĆ
ZZie