![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BIESIADOWNIK | Następne hasło: BIESIEDNICZY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BIESIADUJĄCY (1) part praes act
Fleksja
N pl m pers biesiadujący.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ucztujący, uczestniczący, biorący udział w biesiadzie; convivans Vulg: Cić ſą ſmrodowie ná bieśiádách ſwoich ſpolnie bieśiáduiący bez boiáźni/ ſámych śiebie páſący WujNT Iudae 12.
Cf BIESIADOWAĆ
ZZie