[zaloguj się]
[pdf]

BIEŻENIE (6) sb n

Dwa pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é.

Fleksja
sg
N bieżeni(e)
D bieżeniu
A bieżeni(e)
L bieżeniu

sg N bieżeni(e) (1). ◊ D bieżeniu (2). ◊ A bieżeni(e) (2). ◊ L bieżeniu (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. bieg, Linde bez cytatu.

1. W znaczeniu właściwym o ludziach i zwierzętach: bieg, szybki chód; cursura Cn (5): ale na nogi pilnie patrzymy aby był [koń] ſpoſobu pięknego ku bieżeniu richły BielŻyw 92; A ſpráwił me nogi prędkye práwye yák yelenye/ Zem myał ná myeyſcá wyſokye beſpyecżne byeżenye. LubPs Ev.
W przen (1): Nogi pręthkie ná bieżenie ku złemu Leop Prov 6/18.
a. Biegi zawodników; cursus Mącz, Cn; curriculum Cn (2): Qui mihi in cursu obstiterit vapulabit, Kto mi záwadźi w bieżeniu weźmie na będen [!] będziebit. Mącz 397a; WysKaz 7.
2. Płynienie, bieg rzeki (1): Rzecżne mowi Pſalm: bieżenie vweſela miáſto Boże. SkarJedn 24.

Cf BIEŻEĆ

ZZie