Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: BLACHOWNICA

Następne hasło: [BLACHOWY] »

BLACHOWNIK (2) sb m

blachownik (1), blechownik (1) Mącz (1 : 1).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

N sg blachownik (1), blechownik (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (te same przykłady) i XVIII w.

Znaczenia

Blacharz, rzemieśnik wyrabiający blachę lub wykonujący przedmioty z blachy, płatnerz (2)

Blacharz, rzemieśnik wyrabiający blachę lub wykonujący przedmioty z blachy, płatnerz; bractearius Mącz, Cn; laminarius Mącz; bracteator, malleator Cn (2): Bractearius, Blechownik/ który ze złotá albo ynſzego żeláza bláchy kuye. Mącz 26d; Laminarius, Bláchownik/ Płátnérz. Mącz 183b.

Synonim: płatnerz.

Cf BLACHARZ, BLACHMISTRZ