[zaloguj się]
[pdf]

BLADNOŚĆ (2) sb f

bladność (1), bledność (1); bladność BielKron; bledność FalZioł.

a jasne; teksty nie oznaczają é oraz ó; prawdopodobnie o jasne (tak w -ość).

Fleksja
sg
N bladność
I blednością

sg N bladność (1). ◊ I blednością (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Bladość, brak rumienców, mizerność (o twarzy ludzkiej) (1): A thám dopiro ná głowę Krolewſką Helm włożono/ kthorego cżáſu bladność wielką ná iego ſie oblicżu vkazáłá/ iákoby znák przyſzłey kleſki. BielKron 307v.
2. Bladość, słabe natężenie barwy, brak koloru, bezbarwność (tu w terminologii lekarskiej o objawach chorobowych) (1): Też blada vrina/ albo trochę przyrumieńſza z blednoſcią/ na wirzchu ſamym pianiſta [...] Suchoty być onemu cżłowiekowi: znamionuie. FalZioł V 4v.

Cf BLADOŚĆ

KN