[zaloguj się]
[pdf]

BLEJCZYK (7) sb m

blejczyk (6), blejszczyk (1); blejczyk Strum (6); blejszczyk BartBydg.

e jasne.

Fleksja
sg
N blejczyk, blejszczyk
G blejczyka
A blejczyk

sg N blejczyk (3), blejszczyk (1). ◊ G blejczyka (1). ◊ A blejczyk (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Ciężarek (zwykle ołowiany) zawieszony na sznurku – przyrząd używany zwłaszcza w budownictwie dla ustalenia kierunku pionowego, pion; perpendiculum BartBydg; plumbum perpendiculi libellae Cn (7): BartBydg 112; I Krókiewká ma téż być ná nię vrobióná/ ná kthoréy ma być Bleyczyk ołowiány ná ćienkim ſznurku álbo ná ſtrunie záwieſóny/ Ná ták długim/ coby przeſtał przez Synwagę. Strum B2, B2v, B3, B4v, C, C2.

KN