![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BŁAZGONIENIE | Następne hasło: BŁAZNEK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁAZGOŃ (1) sb m
Fleksja
N sg błazg(o)ń.
Sł stp brak, Cn: blazgoń, Linde XVIII w.: blazgon.
Człowiek opowiadający sprośne dowcipy, plugawiec; obscoenus Calag; morologus, opicus, spurcidicus Cn: Plugawiec. Błázgoń. Przekláśnik. Obscoenus. Calag 379a.
Synonimy: plugawiec, przeklaśnik.
KN