[zaloguj się]

BŁĘDOW (1) sb m a. n

Błędow a. Błędowo.

Fleksja

L sg Błędowie.

stp, Cn, Linde brak.

Ironiczna nazwa nieistniejącej miejscowości, zawierająca określenie siedliska błędów i herezji: Nie mogło być lepiey powiedźiano. Przewroć kártę/ álić moy w błędowie. ReszPrz 55.

Cf [BŁĘDOWICE]

DM