« Poprzednie hasło: 2. BŁOGO | Następne hasło: BŁOGOSŁAWIĄCY » |
BŁOGOSŁAWIAĆ (1) vb impf
Fleksja
3 sg praet n błogosławiało.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Iter. od „błogosławić”; udzielać błogosławieństwa; tu w przen; beatificare Vulg: Vcho ſlyſſąc błogoſláwiáło mię/ á oko widząc ſwiádectwo mi wydawáło. Leop Iob 29/11.
Formacje pochodne cf BŁOGOSŁAWIĆ.
ZZa