![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BŁOGOSŁOWIONY | Następne hasło: [BŁOHOSŁAWIEC] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOGOŚĆ (1) sb f
Fleksja
N sg błogość.
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Łaska boża; beatitudo PolAnt: Przeto tá błogość ná obrzezánieli/ cżyli y ná napłetek? BudNT Rom 4/9.
Synonimy: błogosławieństwo, szczęśliwość.
ZZa