[zaloguj się]
[pdf]

BODĄCY (2) part praes act

Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o jasne.

Fleksja
sg
m Gbodąc(e)go
pl
N subst bodąc(e)

sg m G bodąc(e)go (1). ◊ pl N subst bodąc(e) (1).

Sł stp s.v. bóść, Cn notuje, Linde brak.

Uderzający ostrym, spiczastym przedmiotem, zwłaszcza rogami; kłujący, ostry (2): Abowiem ták mi ſie zda/ że też mieſſkam iáko miedzy lwy/ á nieiáko miedzy ludzmi/ kthorych ięzyk ieſt podobnieyſſy ku mieczowi oſtremu/ á zęby ich bodące iáko włocznie álbo ſtrzały záoſtrzone. RejPs 84v; Bo tám nie máſz Niedźwiedzyá ani Lwá ſtráſznego/ Ni Tygryſá ni Zubru ſrodze bodącego. RejWiz 24v.

Cf BOŚĆ

KN