[zaloguj się]

BRANIE SIĘ (2) sb n

Fleksja

N sg brani(e) sie (2).

stp, Cn, Linde brak.

Zamierzanie, przedsiębranie, usiłowanie (2):

branie się na co: Operis intentio, Bránie ſie ná yáki vczinek. Mącz 445b.

cum inf (1): Molimen, Kuſzenie ſie o co/ Grożenie ſie ná co cięſzkiego/ Bránie ſie co czinić tákowego. Mącz 229c.

Synonimy: chcenie, grożenie się, kuszenie się, staranie się, zabieganie.

Cf BRAĆ SIĘ

MB