CHCENIE (33) sb n
chcenie (32), chcienie (1) BielŻyw.
Pierwsze e jasne, końcowe pochylone.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
chcenié |
|
G |
chceniå |
|
D |
chceniu |
|
A |
chceni(e) |
chceniå |
I |
chceniém, chcenim |
|
L |
chceniu |
|
sg N chcenié (11); -é (2), -(e) (9). ◊ G chceniå (6). ◊ D chceniu (3). ◊ A chceni(e) (5). ◊ I chceniém (4), chcenim (2); -ém GórnTroas, SarnStat (2); -im CzechEp; -ém: -im BiałKat (1 : 1), ◊ L chceniu (1). ◊ pl A chceniå (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w. s.v. chcieć.
1.
Wola jako jedna z władz duchowych; wola boska (7):
duſzá záſię/ dzieli ſie ná dwie cżęści/ iedná cżęść ieſt/ kthora ma w ſobie rozum/ á druga/ kthora ma w ſobie chcenie GórnDworz Hh4,
Hh4;
BiałKat 76;
iż on ſam z niſzcżego wſzytko to ſtworzył ſámym ſłowem/ to ieſt roſkazániem ábo chcenim CzechEp 278;
vtwierdz wolność chceniu/ ktorey nie zna vżyć SzarzRyt B3v,
B4.Szereg: »chcenie i wola« (1): Dla tego też y chcenie y wola ich błądźi. KlonWor 68.
2.
Pragnienie, życzenie, chęć, zamiar;
voluntas Calep, Cn; appetentia Calep; animus, arbitratus, arbitrium, libido, mens, nutus Cn (26):
jeśli się w Polscze to ma dziać, [...] co prawa uczą a potrzebują ku dobrèmu RP a nie jednej tylko czyjiżklowiek osoby chceniu? Diar 36;
BielKom C6;
Ták y my mowimy/ y tegoż też po Krolu twym chcemy. (–) Stoſuymyż iedno wáſze chcenie ku they Krolewſkiey przyśiędze OrzRozm B3;
GórnDworz Aa7v;
Bo ty ſnadź murem będąc páńſtwá Troiáńſkiego/ A cżemuś nie przełomił chcenia krolewſkiego. PaprPan Ff2v;
Appetentia ‒ Chczenię, ządanie. Calep 83b,
1138b;
Słowá moich vſt będą/ ále Gréków chcenié GórnTroas 39;
oto hnet mym chceniém/ Syn/ y mąż miły/ iedném vpádną gruchnieniém. GórnTroas 48;
Abowiem Bog ieſt ten ktory ſpráwuie w was y chcenie y wykonánie [et velle et perficere] WujNT Philipp 2/13,
Rom 7/18,
s. 556 [2 r.],
2.Cor 8/11,
s. 685 marg;
SzarzRyt B3v.chcenie czego (2): Ieſzcże nie ták bárzo to/ iáko czo inego miłość rozgłaſza. [...] Hárdość białychgłow/ á chcenie przodkowánia GórnDworz Dd2v, Mm2v.
Wyrażenia: »aż do [
mego] chcenia« =
jak długo mi się chce (
1):
A wſzákem ſie domowił v was tey wolnośći/ Ze gdzyeby mi ſie zdáło vżyć ſwych wcżeſnośći/ Abych iuż tám zoſtawał áż do mego chcenia HistLan D3v.»za swym, naszym chceniem« = według własnej woli, na własne życzenie [szyk 2 : 1] (2 : 1): ábyſmy to ſobie przywłaſzczáć mieli: żeby zá wolą náſzą Sákrámentá poſtępowáć miáły/ á zá chcenim náſzym mogły moc miéć álbo nie miéć BiałKat 323v; iż od tych czáſów Podkomorzowie [...] Roków gránicznych ſámi przez śię zá ſwym chceniém [pro suo velle JanStat 421] przećiwko porządku práwá/ nie máią przekłádáć SarnStat 463 [idem] 936.
Szereg: »chcenie, wola« (1): áby iednoż chczenie/ iednáſz wola/ byłá tego ktho miłuie/ s tym kogo miłuie. GórnDworz Cc2v.
a.
Świadomość działania, premedytacja; dobrowolność (3):
Przygoda ieſt vcżynek rzecży niedomnimaney, bez chcienia vcżynienie. BielŻyw 170.Szereg: »nie z chcenia ani umyslnie« (1): LATA CVLPA. Gdy kto z niewiádomośći grzéſzy, wſzákże nie z chcenia áni vmyſlnie SarnStat 1271.
Wyrażenie przyimkowe: »ze chcenia« (1): Consulto – Z dobrim naradzenim, zechczenią. Calep 247b.
Synonimy: 1. wola; 2. branie się, chciwość, chęć, pragnienie, żądanie.
Cf CHCIEĆ, NIECHCENIE
KW