« Poprzednie hasło: NIECHBY | Następne hasło: NIECHCI » |
NIECHCENIE (8) sb n
W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (2).
Pierwsze i drugie e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é oraz -é.;
sg | |
---|---|
N | niechceni(e) |
G | niechceniå |
sg N niechceni(e) (3). ◊ G niechceniå (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. chcieć.
niechcenie czego (1): iedno chczenie/ rzeczy pocżćiwych/ iedno niechcenie rzeczy obrzydłych/ v oboiga będzie GórnDworz Mm2v.
niechcenie na co (1): Detrectatio militiae, Zbraniánie/ niechcenie ná służbę żołnierską. Mącz 461d.
W przeciwstawieniu: »chcenie ... niechcenie« (1): GórnDworz Mm2v cf niechcenie czego.
»z niechcenia a z nieobaczenia« (1): Albo tákież ſąſiádek álbo kto inſzy iż mi co z niechcenia ábo z nieobacżenia vcżyni [...] á iuż ſie wneth mśćić? RejZwierc 80v.
Synonimy: 1. odmawianie, nieżądanie, zbranianie; 2. nieobacznie, nieumyślnie, »z nieobaczenia«.
Cf CHCENIE
MM